GAL / PERSONALIZA TEU MEMORIAL LABIRINTO

LABIRINTO XENÉRICO. Instalación artística realizada por Manuel Castelin en Sobradinho, Sao Thomé dás Letras, estado de Minas Gerais, Brasil 2012.

AQUÍ EXPLICÁMOSCHE como facer para crear online un instrumento de toma de consciencia sobre os momentos máis plenamente vividos da túa vida, septenario tras septenario, para descubrir cal é a vibración síntese que che motivou e estimulou en todos eles, a fin de non perder máis tempo en dispersiones e poder concentrarche no OBXECTIVO SÍNTESE QUE CHE FAI SER FELIZ INTEGRALMENTE.

Manuel Castelin proporciónache gratuitamente e sen necesidade de rexistrarche, si ti deséxalo, esta estrutura artística online, chamada "MEMORIAL LABIRINTO PERSONALIZADO" para que a reenchas cos teus recordos persoais, sobre un camiño genérico, orlado de 110 estacións de aprendizaxe arquetípicas, é dicir, comúns a todos os humanos, de tal xeito que consignes a túa propia visión sobre o máis importante da túa camiñada vital.

(Podes facelo só para tí, podes copialo e pegar a estrutura básica, cos seus textos e os signos das 110 estacións, no programa de texto do teu ordenador, e engadirlle os teus recordos persoais a cada septenario)

Para facer o teu xogo de arte e reflexión, podes guiarche polo propio MEMORIAL LABIRINTO PERSOAL que fixo para si o autor (chamado MEMORIAL CASTELIN), como modelo e exemplo detallado, aínda que el só vai publicar a súa vida pública, reservándose a íntima e os nomes das persoas coas que tivo choques, que serán sustituídos, co maior respecto, por nomes e personaxes ficticios, para non ofender a ninguén nin remover feridas.

Por suposto, animar a realizar o teu propio memorial ao teu xeito, o máis creativamente posible, incluso novelándolo. A Castelin encantaríalle chegar a coñecer memoriales labirinto que superasen moito o modelo básico que el está colocando a disposición de todos en arte, enxeño, profundidade, humor (si tes ese alto talento) e, sobre todo, unha útil toma de consciencia.

Si chegas a entender este xogo de arte-traballo terapéutico e xógalo ben, e é fácil e divertido xogalo creativa e intuitvamente unha vez entendido, o resultado final será preparar un futuro mellor para tí e unha maior autoconsciencia túa sobre o que é máis auténtico e prioritario na túa vida.

O MEMORIAL LABIRINTO PERSONALIZADO é un proceso artístico en forma de instalación física ou virtual, un instrumento de toma de auto-consciencia sobre o propio rumbo evolutivo, que calquera pode construír e usar seguindo unha estrutura arquetípica que a obra básica orixinal contén. Serve para facer o reciclaje dos momentos máis plenamente vividos da túa vida e ver que é o que teñen de común, en canto a aprendizaxe evolutiva.

UNHA MOSTRA DA ESTRUTURA ARQUETÍPICA GUÍA:

ESTAS SON DOUS DAS ESTACIÓNS DO MEMORIAL LABIRINTO. CADA UNHA DELAS ESTÁ ACOMPAÑADA DOUTRA, QUE É O seu OPOSTO A SUPERAR, O seu COMPLEMENTO Ou A CONSECUENCIA DA súa CORRECTA APLICACIÓN:

80- A INSPIRACIÓN: Cando o máis elevado e desprendido do meu ánimo fala, O Absoluto está falando en min.

81- A CEGUERA: Aguia aprendendo de corvo.

(Sombra da Estación Maior INSPIRACIÓN, a superar, porque si es capaz de captar claramente a inspiración atemporal en grao sumo elevado en tí, só che pode ir mal andar querendo contentar a opinión dos demais ou deixarche levar polas tendencias de moda nese efémero momento).

O labirinto está dividido en ciclos de 7 anos (septenarios), desde a estación cero, a que marca a túa engendramiento, ata a da túa desencarne no ciclo que sexa. Temos 11 ciclos de 7 anos. Os ciclos da túa vida que coñeces chegan ata a túa idade atual. O último ciclo posible iníciase cando chegas aos 77 anos, pero é o único que non dura 7 anos. Dura o que dure o resto da túa vida neste corpo.

-COMO PRIMEIRA PARTE DO XOGO, fas un reciclaje, en cada septenario, dos momentos máis intensamente vividos nel, e non deixas de rexistralos. Recordas a todas as persoas e lugares que che acompañaron, tanto aos que che ensinaron a través do pracer como a aqueles que o fixeron a través da dor. Perdoas, perdóasche, agradeces e honras, levantando no bordo do carreiro, si optas por facer un camiño de espirales ajardinado, algún tipo de monumento (unha pedra bonita, un tronco retorto, unha escultura, unha foto, plantando unha planta, etc...).

Da mesma xeito, podes colocar unha foto, un debuxo, un texto, no memorial virtual en internet, si só queres facer un labirinto no teu ordenador. Con todo ese rexistro vas recordándoche, reflexionando, re-coñecéndoche, e sempre honrando aos teus compañeiros de camiñada, comezando polos teus pais, e honrándoche, perdoando aos demais e perdoándoche ata o máis mínimo resquemor de culpabilidad. (Porque cada un fai en cada momento o que pode facer, co grado de consciencia e as circunstancias influenciantes e cambiantes que nese momento imperaban sobre el, así que só cabo perdoar e perdoarse).

Facendo iso, vas limpando o teu pasado, para que non teñas que facelo precipitadamente no crucial momento de morrer... Para entrar limpo e sereno na nada, si a nada fose o noso final... ou ben, noutro ciclo de vida da consciencia, noutro labirinto encadenado ao actual, como as volutas do oito do infinito, no caso de que esa posibilidade existise.

Desde logo, o mellor é facer esa limpeza mentres aínda estás vivo, para que poidas corrixir e mellorar o teu rumbo actual, así como dirixilo cara a mellores posibilidades de futuro.

Un dos labirintos numéricos utilizados para desenvolver o MEMORIAL LABIRINTO PERSONALIZADO, que será facilitado ao público no MUSEO VIRTUAL MANUEL CASTELIN, a partir de Maio 2018.

- Na SEGUNDA PARTE deste xogo-traballo de percorrer os septenarios do teu labirinto vital, cando por fin tes o teu pasado clarificado, fas unha síntese daquel tipo de vibración, de enerxía, de sentimento, que contiñan en común todos os momentos plenamente vividos que marcaches en cada septenario. Iso é o máis importante a descubrir durante o proceso, chamarémoslle "a VIBRACIÓN-SÍNTESE".

-Logo de coscienciado esa aprendizaxe, o que interesa a continuación, NA TERCEIRA PARTE, é concentrarse en seguir cultivando a Vibración-Síntese (ou a máis perfecta serenidade) durante o período de existencia física que aínda che resta, intentando non perder o teu tempo correndo atrás doutras vibracións que non che fan vivir a lume de biqueira ou na maior paz, sen facer máis caso ás túas rutinas, nin ao sistema social, nin ou as persoas, ata ás persoas amadas, que che impulsan a iso.

Porque ser rico non é gañar moito diñeiro. O diñeiro é unha metáfora, cada instante da túa vida vivido de verdade no presente é a túa única realidade e riqueza. Ser rico é poder pasar o teu breve e precioso tempo de vida vivindo a plena intensidade a túa obxectivo síntese, fundamental, ou vivenciando o teu cotián, veña o que veña, en paz total de espírito.

En realidade, todos sabemos iso, e pasámosnos/pasámonos a vida atrás da busqueda de diñeiro, pensando que con el poderemos comprar algún día intensidade vivencial ou paz, pero é precisamente o esforzo desa procura de pracer e seguridade o que máis nos aparta do goce que pretendemos.

A VIBRACIÓN-SINTESIS define o que sempre foi o teu rumbo fundamental, a túa escolleita tarefa e a túa misión esencial nesta vida, define aquilo que máis che fixo e fai vibrar, sufrir, gozar, tomar consciencia e aprender, ampliar a túa percepción dos demais, do mundo e de tí mesmo... transformarche e transformar a túa contorna positivamente. En suma, vivir o que é mais teu e facer evolucionar a túa consciencia.

Consciencia significa coñecerse a un mesmo, ésto nada ten que ver con conciencia (sen s), palabra moi usada polas relixións para designar un bo ou mal acatamento das súas regras e preceptos. Quen desenvolve consciencia non necesita regras nin preceptos, nin, moito menos, sometimiento aos dictados dunha doutrina e aos dos seus gurús. califas ou sacerdotes, que che manexan cultivando o teu culpabilidad. En cada momento, unha persoa realmente autoconsciente sabe dirixir por si mísma o seu propio rumbo, intuitivamente e usando a razón sen rixidez, desenvolvendo as súas máis altas potencialidades.

-NA CUARTA PARTE DO XOGO DO MEMORIAL LABIRINTO, o resumo esencial descuberto de todas esas tendencias, desexos profundos, proxectos, creacións, esforzos, loitas, procuras, realizacións, xa exitosas ou non, que responden claramente ao teu ritmo ou vibración síntese, definirá a túa "OBXECTIVO SÍNTESE", obxectivo que debes coñecer e describir claramente como lema persoal, a fin de que, aquilo que che faltou por facer ou perfeccionar nese sentido, convértase na túa convencida prioridad, durante o resto dos anos que aínda che quedan por vivir.-

-QUINTA E ÚLTIMA PARTE: É CON ESE OBXECTIVO-SÍNTESE que che convén programar o resto dos septenarios do teu labirinto persoal que che quedan por vivir. PORQUE SÓ SOMOS CAPACES DE REALIZAR NO PLANO FÍSICO AQUILO QUE PRIMEIRO TEMOS CLARAMENTE DESEÑADO E DESEXAMOS DE VERDADE NOS PLANOS MENTAL E EMOCIONAL. Prográmao de tal xeito que, cando chegue o ciclo penúltimo da túa vida, que pode ser mañá ou dentro de moitos anos, xa non teñas soños por realizar, só contemplar, agradecer, amar e desapegarte, preparando, tal como unha nai que gesta un bebé, un novo e mellor labirinto ou ciclo para a túa consciencia, ao que non se levan cargas pendentes do labirinto anterior, nin contas por resolver.

O Anxo dos Camiños. Escultura-instalación realizada en ferrocemento como unha estación do Carreiro do Peregrino en Sobradinho, Sao Thomé dás Letras, Brasil 2012.

-Toda persoa experimenta esa toma de consciencia sobre o sentido da súa vida durante uns segundos, no xusto momento en que morre. Quen han estade nese limiar e regresado contan que, nun instante, pasa ante tí a película da túa vida, o reciclaje dos momentos máis plenamene vividos, a síntese, o obxectivo vital... e o seu autovaloración ou xuízo final: si cumpriuse ou non o obxectivo e como. Si vivimos nosa propia vida ou a que nos foi imposta. Aí chega o definitivo contento ou a definitiva frustración, segundo realizouse ou non, moito ou pouco, o que se veu a desenvolver e facer e de que xeito, si como bo ou mal artista ou actor do Teatro do Ser no mundo.

O éxito vital e evolutivo (non o éxito social) depende de si o que cada un viviu, concuerda ou non co seu obxectivo esencial e co seu propio concepto do que é correcto, coa súa propia verdade interior, que non se razoa, pero séntese como paz de espírito ou depresión.

Todo o sistema social no que vivimos fai canto é posible para que esquezas o teu memorial do importante, do que che fai vibrar plenamente, porque responde ao teu propio obxectivo vital e á túa verdade interior inborrable. A clase dominante no sistema só quere distraerche continuamente diso mesmo, do que devería ser o teu principal interese, para manterche obedecendo as súas regras e directrices xerais, traballando para servir ao desenvolvemento dos seus propios proxectos, mergullado na mátrix do mundo de ilusión, necesitando, para non sentirche un paria, adquirir as dez mil cosas superficiais que eles queren venderche, e facendo o que sexa por pagalas e consumilas, como burricán correndo trala zanahoria que o cochero ponlle á fronte. O sistema é un gran mercado. presume, ata, de MERCADO LIBRE, aínda que de libre ten ben pouco, xa que non se sostería tal como é, si tivese que parar durante un ano de influenciar e manipular aos seus explotados consumidores.

O MEMORIAL LABIRINTO é un recordatorio do teu obxectivo vital e a túa verdade, sen intermediarios. Unha arte estimulador da autoconsciencia, que é o tipo de arte que nos interesa. E non o sería, si non che facilita que percibas por tí mesmo a túa vibración e o teu obxectivo interior, aínda que, neste caso, use unha estrutura arquetípica de signos e textos, ou de imaxes de cadros, para centrarche na túa camiñada interior tanto como na exterior, a fin de que non che quedes tan só nunha narración autobiográfica superficial e egoica...e, así, axudarche a ascender á perspectiva integral do conxunto do interno e do externo, desde a que xa che aclaras só.

NON ESPERES Ao INSTANTE DA túa MORTE, FAICHE AUTOCONSCIENTE DO SENTIDO DA túa VIDA AGORA MESMO, PARA DE VERDADE VIVILA.